Sampun mangkana sang Anusapati anggantyani añjeneng ratu, duk sang Anusapati angadeg ratu I çaka 1170. Alama kawerta ring raden Tohjaya, sira anakira ken Angrok saking rabi anom, nama sang apañji Tohjaya, ya ta angrengö sapolahiranusapati angupahaken ing sang Amurwabhumi, moktah dening wong Batil. Sang apañji Tohjaya tan suka moktahning sira ramanira, akirakira amet pamales, margahaning kapatinira sang Anusapati. Wruh sang Anusapati yan kinire denirapañji Tohjaya, yatna sang Anusapati, pagulinganira binalungbang, ring pamengkang wong angayengi, pikandel atata. Huwus alama marek sang apañji Tohjaya amawa sawung sira, mareng bhataranusapati. Lingirapan ji Tohjaya: „Kaka, wonten kerisira bapa, antukipun Gandring akarya, ingsun-tedanipun ing sira”. Tuhu yan samasanira bhataranusapati. . Sinungaken duhung antukipun Gandring akarya denira sang Anusapati, tinanggapan denirapañji Tohjaya, sinungkelang, tumuli duhungria kang ingangge ringuni, sinungakning wongira. Lingirapañji Tohjaya: „Duweg, kaka, ta-bongbong”. Sumahur sang Anusapati: „Lah, yayi”. Tumuli aken angambila sawung ring juru kurung. Lingiranusapati: „Lah, yayi, ta-adunipun pisan”. „Singgih”, lingirapañji Tohjaya. Sama anajeni dawak, sama akembar, katungkul sang Anusapati. Tuhu yan sedeng antakanira, kemper pijer angadoken sawungira, sinuduk denirapañji Tohjaya. Lina sang Anusapati i çaka 1171. Dhinarma sira ring Kidal.
Daarop volgde sang Anusapati hem op als koning (ratu), in Çaka 1170. Eenigen tijd later, vertelt men, hoorde Raden Tohaya, de zoon van Ken Angrok bij diens tweede vrouw (rabi anom), tot in bijzonderheden hoe Anusapati omgebracht, te vermoorden. Sang apañji Tohaya legde zieh niet neder bij den moord van zijn vader; hijn zoon en zocht een middel om zich te wreken, iets wat tot den dood van Anusapati zon kunnen leiden. Anusapati wist het, [16] dat Pañji Tohaya hem belaagde, was op zijn hoede, en liet om zijn sleepplaats een vijver graven; op het erf hield men de wacht, en vertrouwde personen waren er op post gezet. Na eenigen tijd kwam sang apañji Tohaya (eens) tot den Bhatara (koning) Anusapati, met een klophaan, en zeide: „ Broeder, vader had een kris van Gandring, die zou ik gaarne van u willen hebben”. Het was duidelijk dat het einde van Bhatra Anusapati naderde. Anusapati, gaf hem de kris van Gandring, Tohaya nam hem aan, stak hem in zijn gordel, en de kris, die hij vroeger droeg, gaf hij aan een zijner lieden. Daarop zeide hij: „ Komm, broeder, laat ons eens een paar hanen laten vechten”. Anusapati antwoordde: „ Best, broeder”. Hij liet zijn kooimeester een vechthaan halen, en zeid: „ Komm, broeder, laat ons het (maar) meteen doen”. „ Zeker”, zeide Panji Tohaya: Zij deden ze beidem zelf de ijzeren sporen aan. De beiden (hanen) stonden elkander, en sang Anusapati was er geheel in verdiept. Zonder twijfel was het uur van zijn dood daar; terwijl hij op dat oogenblik geheel opging in het vechten, dat hij zijn haan liet doen, doorstak hem Tohaya. Anusapati stierf in Çaka 1171. Hij werd bijgezet te Kidal.
first draft, not proofread yet. /