PrUB, JS-JL 7

[1388 o.T.]. o.O.

{Regest}
Beschwerde der Sendeboten des Königs Richard [II.] von England¹⁾ über den Handelsverkehr englischer Kaufleute in Preußen.

{Überlieferung}
B, C = Pergament-Urkunden, Schieblade 83, Nr. 6 und 7.

{Drucklegungen}
aus B, C Hanserecesse. 1. Abt.: Die Recesse und andere Akten der Hansetage 1256-1430, hrsg. von Karl Koppmann, Bd. 3, Nr. 403, S. 402-04 [danach hier]; Codex Diplomaticus Prussicus. Urkundensammlung zur älteren Geschichte Preußens, hrsg. v. J. Voigt, Bd. 5, 1857, ND Osnabrück 1965, S. 32-34.

{Regest}
JH II 1175.

{Diplomatische Erörterung des Stücks}
Original auf Pergament.

Reverendissime pater et domine magnifice. Vestre magnificencie proponunt, declarant, verificant et petunt nuncii speciales seu ambassiatores, missi per serenissimum principem et regem Ricardum, Dei gracia regem Anglie et Francie, negocia infrascipta.

1. In primis petitur ex parte dicti serenissimi principis, regis Anglie et Francie, ut ligei sui, subditi ac mercatores quicunque dicti regni sui Anglie libere audiantur {HR S. 403} in prosecucionibus suarum actionum personalium et realium, ac quod eis fiat debitum iusticie complementum per vos vel vestros ministros, qui iura reddunt sive in burgis sive in civitatibus in terra vestra Prucie, secundum quod iura humana atque communia exigunt et requirunt.
2. Item petitur ex parte dicti serenissimi principis et regis, ut ligeis suis predictis quibuscunque debita et plenaria fiat dearestacio, liberacio et restitucio mercium seu mercandisarum, debitorum et bonorum aliorum quorumcunque, per vestram magnificenciam seu ad instanciam vestrorum subditorum terre vestre Prucie taliter qualiter arrestatorum seu in aresto positorum, una cum dampnis, expensis et interesse, que merces, mercandise et debita summam 3889. librarum 6 solidorum 10 denariorum sterlingorum monete Anglicane ad verum compotum excedunt. Dampna vero et gravamina, que passi sunt dicti ligei regni Anglie occasione premisse arestacionis seu aresti summam 4000 librarum sterlingorum veraciter excedunt, prout hec omnia coram dicto excellentissimo principe, rege, ac consilio suo per dictos suos ligeos, subditos deducta sunt, probata et verificata, absque hoc, quod ligei predicti verberabantur et male tractabantur in terra vestra Prucie. Premissa omnia, si placeat, lacius et apercius declarabuntur in scriptis.
3. Item quod, cum subditi vestri terre vestre Prucie altissimo disponente, valeant in futurum ad quemcumque locum, portum, civitatem vel burgum in regno Anglie cum suis bonis et mercandisis libere declinare, ibique mercari et contrahere, petitur conformiter, quod subditi ligei predicti regni Anglie consimilem habeant libertatem et ita liberum arbitrium declinandi ad quemcumque locum terre vestre Prucie cum bonis suis et mercandisis, ac huiusmodi loca mutandi, necnon ad alia loca se transferendi cum bonis suis et mercaniis infra fines et limites dicte terre vestre Prucie absque impedimento seu contradictione quacunque.
4. Item petitur ex parte dicti serenissimi principis, quod universi et singuli mercatores sui easdem habeant libertates seu pivilegia ac eisdem gaudeant in emendis et {Voigt S. 33} vendendis et aliis contrahendis, quibus ab antiquo in terra vestra predicta Prucie solebant gaudere, necnon quod dicti mercatores ligei regni Anglie de se ipsis et inter se habeant gubernatorem, qui valeat et debeat ligeos, mercatores dicti regni Anglie regere et iustificare.
5. Item quoad factum contingens in portu de Swyn in Flandria, ex parte dicti serenissimi principis, regis Anglie et Francie, scriptum erat nuperime per vestros honorabiles ambassiatores vestre magnficencie, et adhuc ad idem declarandum iustificandum et verificandum sic suadetur, quod si que gravamina pretensa in portu de Swyn predicto magistris navium aut aliis quibuscunque subditis vestris, quoad naves predictas seu bona alia, per Anglicos classis Anglicane fuera[n]t, ut pretenditur, illata, illa gravamina pretensa dicti magistri navium et alii quicunque subditi pretensi predicti, si qua fuerant, merito pertulerunt et subierunt ipsorum culpa et demeritis id poscentibus, cum revera in prima applicacione classis Anglicane ad portum predictum prior Sancti Johannis Jerosolimitani in Anglia et Thomas Percy miles, tempore per dictos ambassiatores vestros specificato admiralli classis predicte, omnes naves et gentes ibidem existentes, que de terra et dominio Prucie tunc se fore asserebant, una cum nonnullis navibus Campen pretensis, cum quibuscunque bonis et mercibus earumdem in eisdem existentibus in securam et firmam amiciciam ceperunt, et ad navium predictarum et bonorum huiusmodi custodiam firmiorem dicti prior et Thomas admiralli non solum vexilla sua, verum eciam homines proprios gentis Anglicane pro ipsorum custodia posuerunt, et quanquam dicti magistri navium et alii quicunque in dictis navibus existentes, dictam securitatem gratanti animo acceptantes, cum prefatis admirallis et classe Anglicana, {HR S. 404} fide ipsorum media, stare et nullo modo ad inimicos retrocedere seu divertere firmiter protunc promisissent, tamen dicti magistri navium cum suis navibus predictis, tribus navibus, quas Campenses citra suas extitisse asseruerunt, pro quibus per consilium dicti serenissimi principis extitit cum eisdem postmodum concordatum et que ex proposito certo in portu predicto de voluntate et assensu magistrorum earumdem, ipsis mercandisis et armaturis et bonis aliis quibuscunque in dictis navibus existentibus, per eosdem magistros et suos ad ipsorum disposicionem liberam et commodum dispositis, primitus alleviatis ac evacuatis, combuste fuerant, duntaxat exceptis, oportunitate temporis in hac parte captata, aliqui eorum clandestine ancoris^a) primitus fixis clanculo extractis seu evulsis et aliarum ancorarum cordis cesis, ad inimicos regis Anglie cum gentibus nacionis Anglicane in navibus predictis pro ipsorum magistrorum navium et aliorum hominum suorum in eis existencium ac bonorum eorumdem tuta custodia, ibidem ut premittitur, una cum bonis inimicorum regis et regni Anglie in eisdem navibus existentibus, per dictos admirallos prout licuit arestatis, ad summam decem mille librarum, longe ultra summam bonorum, in quibus {Voigt S. 34} dicti subditi vestri per Anglicos se pretendunt dampnificatos, extendentibus et excedentibus, fidem ipsorum huiusmodi temere violantes, et diverterunt et transtulerunt, classem Anglicanam voluntarie et absque causa legitima quacunque spernentes et penitus relinquentes, ipsos Anglicos, sic ad tutelam et custodiam dictarum navium positos^b) secum abduxerunt fraudulenter et dolose, quorum aliquos in mare proiecerunt et submerserunt, et alios inhumaniter inimicis predictis trucidandos crudeliter tradiderunt. Quibus eciam inimicis extunc firmiter adheserunt, vinculo federis inter ipsos et Anglicos hactenus contracto ex parte eorumdem penitus derelicto, in magnas et enormes lesiones regis Anglie et classis Anglicane predicte, dictorumque admirallorum preiudicium et dampnum manifestum. Hinc est, quod etsi naves alique magistrorum huiusmodi fugiencium et delinquencium capte seu navis aliqua huiusmodi capta ^c)extiterant seu^c) extiterat aut combuste seu combuste fuerant aut fuerat cum bonis existentibus in eisdem per Anglicos dicte classis Anglicane propter demerita huiusmodi, sic ut prefertur, per ipsos magistros navium et suos tam in personis hominum ligeorum, quam eciam in bonis predictis perpetrata, non sunt dicte naves aut bona huiusmodi ipsis quimododlibet restituenda, Sed sunt dampna enormia predicta per ipsos magistros navium et suos tam in personis hominum ligeorum dicti domini nostri regis interfectorum, quam eciam in bonis, ut premittitur, inimicorum arestatis, et domino nostro regi, ut premittitur, debitis et abductis, perpetrata, ipsi domino nostro regi resarcienda et satisfactio debita merito facienda in premissis. Estque insuper dictis admirallis nomine ipsorum et classis predicte, pro dampnis et iniuriis per ipsos magistros navium et alios in dictis navibus existentes eis, ut premittitur, illatis debita satisfactio impendenda.
Et protestantur dicti nuncii seu ambassiatores de addendo et alias, prout iuris est etc.

{Inhaltliche Anmerkungen}

¹⁾ Richard II., 7.1.1367-14.2.1400 ermordet; König von England (1377-1399), Graf von Chester, Herzog von Cornwall.

{Textkritische Anmerkungen}

^a)ancoribus B, C.
^b)predictos B.
^c)extiterat seu fehlt B, C.

Zitieren dieser Edition: (1) virtuell: URL (http://www.spaetmittelalter.uni-hamburg.de/Urkundenbuch/pub/js-jl/js-jl7.htm) und Datum der Einsichtnahme; (2) im Druck: PrUB, JS-JL 7 ([1388 o.T.]. o.O.)
Bearbeitungsstand : Text eingegeben (6. Juli 2002, Joachim Laczny) – Datum überprüft () – Text mit PrUB oder sonst Druck kollationiert (28. August 2002, Joachim Laczny / Jürgen Sarnowsky)– Text mit Or. kollationiert () – äußere Merkmale beschreiben ()

Datum der Erstanlage: Samstag, 6. Juli 2002 – Letzte Änderung: 4. September 2002 von Jürgen Sarnowsky

Zurück zur Hamburger Homepage / zurück zur Regestenliste für 1388.