PrUB, JS-JL 4

© Jürgen Sarnowsky, Hamburg (2002)


1384 Januar 23. [Frauenburg].
{Regest}
Der Bischof Heinrich und das Domkapitel von Ermland erlassen eine Ordnung für das Domkapitel. Geregelt werden die Abhaltung des Gottesdienstes durch die Domherren und den Bischof, die von den Domherren zu leistenden Zahlungen für Ornate und die Dombauhütte sowie die Zahl der Vikare.

{Überlieferung}
B = [1930 an das Archiv in Frauenburg; olim OF 114 = StA Kbg. Diplomatar. Warmien. p. 45]; C = OF 80b [olim StA Kbg., Schiebl. LI, Nr. 54].

{Drucklegungen}
aus B, C Codex Diplomaticus Prussicus. Urkundensammlung zur älteren Geschichte Preußens, hrsg. v. J. Voigt, Bd. 5, 1857, ND Osnabrück 1965, S. 27-28.

{Diplomatische Erörterung des Stücks}
Abschrift.


In nomine domini Amen.
Nos dei et apostolice sedis gracia Warmiensis episcopus Henricus et Henricus de Padeborn prepositus, Michael de Vischow decanus, Johannes Rone custos, Johannes de Essen cantor, Hermannus de Praga, Otto de Russen, Otto de Rogiten, Nicolaus de Rogettel, Johannes Frysen, Albertus de Curia, Tylo de Glogow, Albertus de Kalba, Arnoldus de Ergesten, Johannes de Rogettil, Johannes Pes, Johannes Unrue et Johannes Lichtenow canonici totumque capitulum ecclesie Warmiensis capitulariter congregatum pro honore dei ac bono et tranquillo statu ecclesie et capituli eiusdem ordinamus concorditer et statuimus infrascripta.
Et quia sanctorum patrum tradit auctoritas, quod beneficium propter officium exhibetur, et quia hoc fuit fundatorum ecclesie Warmiensis et eorum, qui sibi sua beneficia contulerunt intencio, ut in ea honor dei sanctorumque eius frequentaretur memoria in divinis, statuimus et in eadem Warmiensi ecclesia missarum et alia tam diurna quam nocturna pro vivis et defunctis a katholica ecclesia instituta officia eo modo et ordine peragantur, quo magis placari deus et sanctis eius exhiberi reverencia maior possit. Laudabili tamen et diu in eadem ecclesia frequentato non mutato ordine eo eciam semper adhibito moderamine, quo in eo maior sollicitudo habeatur, quod in conspectu omnipotentis dei magis sit acceptum.
Statuimus igitur et ordinamus, quod canonici Warmienses maiores prebendas optinentes teneantur secundum ordinem curiarum ebdomadas hoc modo, ut in festis totis duplicibus et eciam duplicibus in ipsa ebdomada et currentibus canonicus, quem ebdomada contigerit per se vel alium ipsius festi officium in ecclesia peragat a primis vesperis incipiendo et sic continuando usque ad completorium festive diei inclusive ministrosque altaris eodem die festivo in prandio procurare teneatur. Quod si premissorum aliquid adimplere neglexerit, panum distribucione proxima occurrente post negligenciam sit privatus ipse in penam negligencie sic commisse.
Item statuimus, quod quociens dominum {S. 28} nostrum episcopum, qui pro tempore fuerit, contigerit divina in ecclesia Warmiensi celebrare, duo canonici juniores recepcione teneantur induti sacris vestibus eidem in dictis divinis ministrare. Si vero ipsos vel alterum ipsorum contigerit nondum sacrum ordinem suscepisse vel fore legitime impeditos, extunc canonici ipsos in ordine precedentes ministracionem predictam facere teneantur. Et qui in hoc negligens fuerit, in totali distribucione panum proxima puniatur.
Item statuimus, quod prelati et canonici de novo intrantes pro empcione ornatuum ad divinum officium spectancium prelatus decem et canonicus maiori prebenda prebendatus octo marchas monete usualis infra quinquennium a die recepcionis sue computandum solvere teneatur. Si autem infra quinquennium et antequam solvat, moriatur de prebende sue fructibus tantum retineatur.
Item statuimus, quod canonicus maiorem prebendam obtinens de novo intrans ad fabricam ecclesie decem marcas infra quinquennium illi canonico, qui fabrice ecclesie pro tempore prefuerit, solvere teneatur. Quod si medio tempore et antequam solvat, decedat de sua prebenda tantum retineatur.
Item statuimus iuxta antiquam et laudabilem consuetudinem hactenus observatam, quatenus in diebus nostris numerus vicariorum deo in ipsa Warmiensi ecclesia ministrancium non minuatur, et ne ipsarum vicariarum maior pars finaliter pereat, divini cultus augementum in hoc principaliter desiderio desiderantes, quod quilibet prelatorum racione dignitatis seu prelature unam duntaxat quilibet vero canonicorum maiorem prebendam in dicta ecclesia obtinens racione canonicatus et prebenda, similiter unam duntaxat olim per clericos seu personas ecclesiasticas fundatas conferre habeat vicariam, ad quam ipsa per cessum seu decessum vacante vicarium libere instituere valeat, quamvis eciam nonnulla beneficia alia ecclesiastica cum cura et sine cura ad eorum disposicionem communiter pertinere noscantur, qui quidem vicarii per ipsos instituti et instituendi certis altaribus quibus prebende maiores eiusdem ecclesie ad honorem divini nominis onerate sunt, teneantur laudabiliter deservire.
Acta sunt hec apud ecclesiam Warmiensem predictam in loco nostro capitulari anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo IIII° vicesima tercia die mensis Januarii.
In quorum omnium evidenciam et robur premissa omnia et singula ego Henricus episcopus predictus et nos omnes et singuli canonici superius nominati observare ad sancta dei ewangelica iuravimus ac nostrorum episcopalis videlicet et capituli sigillorum appensione fecimus roborari.
Zitieren dieser Edition: (1) virtuell: URL (http://www.spaetmittelalter.uni-hamburg.de/Urkundenbuch/pub/js-jl/js-jl4.htm) und Datum der Einsichtnahme; (2) im Druck: PrUB, JS-JL 4 (1384 Januar 23. [Frauenburg].)
Bearbeitungsstand : Text eingegeben (5. Juli 2002, Joachim Laczny) – Datum überprüft () – Text mit PrUB oder sonst Druck kollationiert (7. Juli 2002, Joachim Laczny) – Text mit Or. kollationiert () – äußere Merkmale beschreiben ()
 
 
Datum der Erstanlage: Freitag, 5. Juli 2002 – Letzte Änderung: 17. Oktober 2002 von Jürgen Sarnowsky

Zurück zur Hamburger Homepage   / zurück zur Regestenliste für 1384.