PrUB, JS-FS 105

1398 September 1. Seeburg.

{Regest}
Der ermländische Bischof Heinrich hebt die 1394 erfolgte Vereinigung von Altstadt und Neustadt Braunsberg wieder auf; er gibt der Neustadt neue Freiheiten und Rechte, jedoch auch neue, im Einzelnen beschriebene Verpflichtungen.

{Überlieferung}

B = [olim Ratsarchiv Braunsberg, Fol. 184, T. 63]; C = Olsztyn, Archiwum Panstwowe [olim Frauenburg, C, Nr. 1, fol. 16-17].

{Drucklegungen}
aus B: Codex Diplomaticus Prussicus, Urkundensammlung zur älteren Geschichte Preussens aus dem königl. Geheimen Archiv zu Königsberg nebst Regesten, hrg. Johannes Voigt, Bd. 4, Königsberg 1857 (ND Osnabrück 1965), S. 181-182; aus C: Codex diplomaticus Warmiensis, Bd. III, hg. Carl Peter Woelky, Braunsberg-Leipzig 1874, Nr. 332, S. 302-305 [danach hier].

{Diplomatische Erörterung des Stücks}
Registerüberlieferung.

Nos Dei et apostolice sedis gracia Varmiensis episcopus Henricus.

Scire volumus universos quod licet alias {CDW, S.303} anno a navitate domini M CCCmo XCIIII una cum venerabili capitulo nostro de voluntate et unanimi consensu parcium civitatets nostras novam videlicet et antiquam in Brunsberg simul univimus, propter quam unionem literas et privilegia, quas bone memorie dominus Hermannus predecessor noster episcopus Warmiensis civibus nove civitatis ibidem super suis concessit libertatibus, penitus annullavimus. Postea vero saniori consili cognovimus, quod huiusmodi unio ambabus partibus futuris posset in damnum non modicum provenire predicti capituli nostri accedente consilio, partibus hoc petentibus decrevimus predictas civitates totaliter ab invicem separare, et predicte nove civitatis civibus novas literas prioribus suis literis consimiles conficere et concedere infrascripto duximus sub tenore.
Videlicet quod suadente utilitate mense nostre episcopalis dilectis civibus nostris nove civitatis nostre Brunsberg predicte ipsorumque heredibus et successoribus de consensu nostri predicti capituli omnes mansos infra subsequentes granicias contentos:

Primo videlicet incipiendo a ponte veteri, qui ducit trans Seriam, quem inter ipsos et antiquam civitatem pro granicia constituimus usque ad ortulanos nostros prope viam communem sicut itur in Heiligenbeil, tendendo versus primum pratum vasallorum nostrorum de Rogitten.
Item ulterius procedendo de huiusmodi prato fossatum quoddam ibidem inter huiusmodi pratum factum et aliud pratum dictum Bellirhayn ascendendo usque ad campum Güntheri de Rogitten.
Item ascendendo de huiusmodi campo Guntheri usque ad campum ville dicte Sunnenstuel.
Item de campo huiusmodi ville tendendo usque ad rivulum dictum Beuer.
Item descendendo longitudinem huiusmodi rivuli usque ad piscinam molendini dicti Beuernik.
Item tendendo de eadem piscina usque ad fluvium Passeriam secundum granicas inter nos et dictam novam civitatem inibi situatas prout eis per dictum dominum Hermannum predecessorem nostrum distincte fuerunt et iuxta dictarum literarum tenorem in sui presencia consignate.
Ed ad hos mansos decem mansos et XI iugera de palude magna prope villam nostram Pütlekow inter bona capituli nostri predicti et granicias villarum Putlekow et Hermansdorff situatos sive in silvis, pratis, campis, aquis et pascuis fuerit, hec ipsis civibus et civitati excepto cuiuslibet generis metallo iure Lubucensi libere perpetuo possidendos totaliter donamus et conferimus, ut in quoslibet usus fructus et utilitates convertere possint et debeant pro sua ac nostre commodo civitatis. Reservata tamen {Voigt, S.182} predicto nostro capitulo una curia {CDW, S. 304} integra et omnio libera pro eorum usibus et utilitate in ipsa nova civitate. Salvo eciam nostro censu videlicet quod de qualibet media curia in dicta civitate edificata et in posterum edificanda I fertonem et de tota ½ marcam usualis monete in festo sancti Martini episcopi et confessoris. Eciam I marcam pro custodialibus de campo circa molendinum Bebernik situato nobis et successoribus nostris ac dimidium lapidem cere ecclesie nostre Warmiensis pro luminaribus pro XII iugeribus dicte civitati in recompensam dampni in fossato molendini eis per nos illati inter Passeriam er inter fossatum datis. Necnon unam marcam plebano in Brunsberg, qui pro tempore fuerit pro annona missali pro predicto campo circa molendinum Bebernig consules nomine dicte civitatis solvere teneantur.

Uberiorem insuper eis graciam facere cupientes volumus, ut per advocatum seu Burggravium nostrum ibidem vel unum ex eorum concivibus, quem ipsis ad hoc deputaverimus, in omnibus excessibus ad manum eciam et ad collum se extendentibus, iudicentur, sic quod eos non opporteat communem ecclesie nostre advocatum per longiora terre spacia requirere, causa simili occurrente, sic tamen. quod quicquid de iudicio in dicta civitate provenerit,. terciam partem ad nos et successores nostros et alias duas partes ad predictos cives pertinere volumus, unam videlicet locacionis iure et aliam empcionis titulo, quam nostro ad hoc accedente consensu a predicte civitatis fundatoribus, magistro Elero videlicet et filiis Bernhanis ac Arnoldo Lange pro certa pecunie summa compararunt.

Similimodo nobis et successoribus nostris reservamus terciam partem de omni censu, qui est vel in futuro in dicta civitate fieri poterit, de pretorio, maccellis panis et carnium, sutorum, carnificum, pellificum, penesticorum et pannicidarum cameris, et de omni eo generaliter, a quo aliquis census poterit quomodolibet provenire, et alias duas partes predictis civibus assignamus.

De specialis autem dono gracie predicte nostre civitatis incolis concedimus, quod in mari recenti quantum, ad ecclesiam nostram pertinere dignoscitur, in Seria ac fossato prope eorum civitatem et aliis aquis nostris intra eorum granicas dumtaxat ad eorum mensam tantummodo cum omni instrumento piscari valeant, excepto tamen illo instrumento, quod Alsak vulgariter dicitur. Prohibemus tamen, quod nullus in Seria, mari recenti vel aliqua predictarum nostrarum aquarum aliqua obstacula faciat, per que piscium aditus posset quomodolibet {CDW, S.305} impediri.

Deinde, ut omnia breviter concludamus, supradictis nostris civibus concedimus, quod cum consensu advocati nostri, si commode nos habere non potuerint, consules et iuratos possint et valeant eligere, statuere et destituere, quociens hoc necessum fuerit et ipsis videbitur expedire.

In quorum omnium et singulorum fidem et evidens testimonium presentes literas nostras fieri fecimus, et eas duximus nostri ac prefati capituli nostri sigillorum munimine roborare.

Datum in castro nostro Seheburg anno domini M CCC XC VIII prima die Septembris.¹⁾

Inhaltliche Anmerkungen
¹⁾ 1398 September 1.

Zitieren dieser Edition: (1) virtuell: URL (http://www.spaetmittelalter.uni-hamburg.de/Urkundenbuch/pub/js-fs/js-fs105.htm) und Datum der Einsichtnahme; (2) im Druck: PrUB, JS-FS 105 (1398 September 1. Seeburg.)
Bearbeitungsstand: Text eingegeben (1.August 2003 Frauke Schmitz) – Datum überprüft (1.August 2003 Frauke Schmitz) – Text mit PrUB oder sonst Druck kollationiert (1.August 2003 Frauke Schmitz) – Text mit Or. kollationiert () – äußere Merkmale beschrieben ()

Datum der Erstanlage: Freitag, den 1. August 2003 — Letzte Änderung: 1. Februar 2005 von Jürgen Sarnowsky

Zurück zur Hamburger Homepage / zurück zur Regestenliste für 1398.