1483.06.08.

In godes namen amen.

Ick Pauwel Wyse, borgher to Hamborgh, wo wol dat ick krencklich byn an myneme lyve, jodoch byn ick vulmechtich myner synne unde witte, god sy ghelovet, hebbe by redelicheyt sorchvoldigen over ghetrachtet de brekelicheyt des mynschen levendes, also dat ick yo so alle mynschen des naturliken dodes sterven moet unde doch nicht kan gheweten wo unde wannere. Dar umme so hebbe mynen lesten willen unde myn testament gheschickket, ghemaket unde gheordineret in dusser naghescrevene wise, uppe dat neyn wer, vordreyt effte kiff dorve upstan unde errisen na myneme dode twischen Alken, myner eeliken husfrouwen, unde mynen neghesten erven van weghene myner nalatene ghudere, de my nicht synt erffliken wiis anghekomen, wente ick neynerleye erffghudere entfangen noch upgheboret hebbe, so ick dat neme up de stunde mynes dodes. Sunder wes ick hebbe unde van ghuderen nalathe, de hefft my god allemechtich dorch myn unde myner eeliken husvrouwen dorch unser beyde sure sorchvoldige arbeit toghevoghet unde vorlenet.

Dar van gheve ick in dat erste achte schillinge pennighe to der vorbetteringe weghe unde steghe. So denne vorder boven alle so bevele ick by levende unde dode myne armen sele in de mylden barmeharticheyt des allemechtigen godes, vorbiddinghe der junckvrouwen Marien [unde] aller hilligen unde beghere, dat myn elike husvrouwe unde myne naghescrevene testamentarii na wontliker wyse dusser erentriken stad mynen licham to der erden bestedigen laten, wen ick na deme willen godes byn vorstorven, god gheve yo saligen.

Ffort denne so gheve ick ynt erste in de ere godes ver marck penninghe in dat kloster to sunthen Yohanse, de helffte to deme buwete unde de helffte to erer kokene to hulpe, uppe dat se god vor my bidden. Noch gheve ick viff marck penninghe to deme buwete sunten Jacob kerken. Item so gheve ick den armen seken, de dar sitten up deme stighe by sunten Jurgen, twe marck penninge, en in de hante toghevende, dat se god vor my bidden. Aver gheve ick viff marck penninghe to eyneme meynen zelebade toholdende. Fforder gheve ick her Hennynghe Papendorp to sunten Marien Magdalenen dre marck pennighe to hulpe eyner kappen, dat he god vor my bidde. Gheve ock eyne marck penninge Eggherdo Bockholte to sunthen Johanse, begheven to hulpe syneme studio. Noch so gheve ick her Johanni Stoltinge, prestere, myneme halffbroder, mynen besten foderden roeck, dat he myner dar by denke unde vor my bidde.

Noch so gheve ick twe marck geldes Katherineken Wysen, Vollert Wisen dochter, welke twe marck gheldes ick hebbe in Hinrick Krusen huse by sunten Jacob. Isset, dat desulve Katherineke storve er se beraden worde, so schullen sodane twe marck gheldes erven an ere brodere unde erven.

Fforder denne so gheve ick mynen neghesten rechten erven verhundert marck penninghe. Dar van schalme en rede gheven in de hant, wen ick vorstorven byn, teyn marck gheldes. Dat andere schal en to ghude in renthe stande blyven. Dar to gheve ick densulven mynen erven eynen sulveren beckker. Dar mede schulle myne erven entliken gheschichtet unde erffliker wiis ghedelet unde affghesunderghet wesen van allen mynen nalathenen ghuderen.

Unde wes denne dar overblifft van ghuderen, wen dusse vorghescreven ghudere unde gifte vornoghet und betalet syn, dat syn wechlike edder unwechlike ghudere, hues unde hoff, renthe, husgherade, bedde, dekkene, lakene, kussene, kledere, korallen, snore, boghe, sulveren leppele, sulversmyde, myt alle nichtes utghenomen, so ick dat hebbe unde nalate unde myt Alken, myner eeliken husvrouwen in unser beyder levende to hope bruket hebbe, de gheve unde tokere ick alle dersulven Alken, myner husvrouwen, rouweliken to brukende to ereme besten sunder hinder unde bysprake myner erven unde frunde unde eynes yeweliken, wente se my sodanes gud hefft hulpen vorworven, unde uppe dat se god vor my bidde unde wat ghude na do^e, wen ick na deme willen godes byn vorstorven.

Duth myn testament unde latesten willen tovorstande, vultobringende unde Alken, myner husvrouwen, vormunder towesende, sette unde kese ick de ersamen beschedene manne heren Hermen Bekendorpe, ratmanne, Hinrick Sennepe unde Clawes Grymmelinghe, borghere to Hamborgh, myne ghuden frunde. Wille, wen er eyn van en vorstervet, dat denne de anderen tho ene kesen eynen anderen vromen man in des doden stede, so vakene des noet unde behoff wert synde. Wille ock, dat duth myn testament unde lateste wille by vuller macht blyve so langhe, wente ick dat muntliken wedderrope. Ock schal de erlike rad van der stad wegen hir ane alle eres rechtes unvorsumet wesen.

Hir synt ane unde over ghewesen de ersamen manne heren Hennyngh Buringh unde Jurgen Lam, radmanne van deme rade dar sunderges toghevoget, sick des tovordenkende. To merer tuchnisse ys dusser testamente twe alleynes ludende dat eyne uthe deme anderen ghesch[n]eden over dat wort salicheit, der dat eyne is by deme rade unde dat andere by myner vrouwen in vorwaringe.