1483.03.09.

In godes namen amen.

Ik Hermen Soltow, borger to Hamborch, wo wol dat ik sunt byn van mynen kreften unde levende unde mechtich myner synne unde witte van der gnade unde gave des almechtighen gades, also my nen clene wech vorholt unde is anvallende van pelegrimates weghene van groter not unde lofte unde myner consciencien wroghende to vullenbringhe na myner moghe, to sokende den leven groten apostel sunte Jacob, hebbe ik myne redelicheyt sorchvoldighen overtrachtet de ghebrekelicheyt unde de anval des mynschen levendes, also dat io alle mynschen des naturliken dodes sterven moten unde doch nicht enweten de tiid efte de stunde des dodes.

Hiir umme hebbe ik myn testament unde latesten willen ghesettet, ghemaket unde ordineret myt vulbort myner erliken husvrouwen Greteken na woneliker wise unde leve, uppe dat twisschen er unde mynen neghesten vrunden van mynen nalatene ghuderen nen wer, vordret, kiiff efte quade ede dorve up stan unde irrisen. Aldus neme ik dat uppe de stunde mynes dodes, dat ik van arfgode nicht mer entfanghen hebbe baven hundert marck na myner consciencien, unde myn husfvrouwe Greteke van arfgode entfangen soven mark geldes. Wes hiir over baven is, dat is unser beyder sure arbeyt, surliken vorworwen in beyden parten.

Aldus baven alle isset, dat my Hermen god almechticheyt kesende wert na synem willen, in dat erste so bevele ik myne sele in de mylden barmherticheyt des almechtigen godes, vorbiddinghe der hilgen juncvrouwen Marien unde des hilgen apostels sunte Jacob unde alle godes hilghen unde beghere vorder, dat my myn husvrouwe na woneliker wise desser stad began late umme vromelicheyt unde salicheyt myner armen sele to hulpe unde to troste. Unde in der beghenknisse gheve ik mynen besten rok to sunte Nicolawese, des gheliken myn husvrouwe eren besten voderden hoyken na erem levende.

Vorder so gheve ik in dat erste achte schillinghe in dat vorbeterent weghe unde to steghe. Item na endracht myner unde myner husvrouwen gheve ik uth unsen beyden redesten guderen na unser beyder levende beschedene in de ere ghodes twintich mark gheldes, also benomeliken ver mark gheldes to sunte Nicolawese bynnen Hamborch, ver mark gheldes to sunte Katerinen, ver mark gheldes to sunte Johanse to dem buwe der predeker orden, ver mark gheldes to sunte Marien Magdalenen to den grawen broderen, ver mark gheldes to der broderschop der elenden to dem hilgen gheste umme salicheyt unser beyder sele. Vorder gheve ik myner husfrouwen tovoren baven alle delinghe unde arfschichtinghe alle ere kledere myt deme smyde, gut unde quaet, alle guldene boghe, korallen veftighe, perlde, legghe, spanne, borden unde alle ere clenade, alle sulver smyde, clen unde grot, alle bedde, pole, lakene, dekene, orkussen, stolkussen, alle kisten, schappe, alle grapene, ketele, kannen unde alle husgherade unde inghedome, clene unde grot, gut unde quaet, nichtes uth bescheden, unde ok dat molt myt deme korne uppe der lucht, des se mach unde schal bruken unde hebben unde beholden, wo id ere belevet.

Dar vore schal myn husvrouwe gheven mynen noghesten arfvrunden alle myne cledere de to mynem live ghedenet unde bruket hebbe, guet unde quat, nichtes uth bescheden, also ik dat ere wol truwe.

Ok gheve ik mynem brodere mynen ghuldene rink, dar myn mark uppe steyt. Item gheve ik mynes broder dochter en bedde myt aller tobehoringhe, isset sake dat se beraden wert, myner dar mede to denkende. Vorder weret over sake, na der schickinghe godes ik myt leve unde suntheyt wedder queme, unde Greteke, myn husvrouwe, were vor my van dodes weghen vorstorven, so schal ik Hermen beholden tovorne boven alle delinghe dat sulversmyde unde Greteken beste koghel span, dat ik er gheven hebbe, unde alle klenade, husgherade, nichtes uth ghenamen, also in gheliken ik myner husvrouwen tovoren gheven hebbe, men sunder ere kledere, gut unde quat, unde dat vorguldet smyde, spanne, borden, boghe, parlde, legghe, veftighe. Unde allent, wes hiir vorder over is in nalatene ghuderen in beyden parten, dar schal it umme gan in beschedenheyt na desser stadt rechte. Doch so schal de ersame rat desser stad eres rechtes in dessen ghiften unvorsumet wesen.

Unde dyt myn testamente unde latesten willen to vorvullende unde to schikkende, na mynem dode testamentariese unde vormundere Greteken, myner husvrouwen, to wesende, sette unde kese de beschedene manne her Karsten van der Hoye unde Hermen Soltow, Karsten Kannengheter unde Ludeken van Hollen, borghere to Hamborch, myne leven vrunde. Beghere, dat se dyt testament vorstan unde vullenbringhe, so ik en des wol to truwe unde belove. Ok so scholen se vulle macht hebben, ifte erer en storve, dat de anderen enen erliken man in des doden stede moghen kesen, de en dat vorwaren helpe. Ok wil vorder, dat dyt myn testament by vuller macht blive so langhe, wente ik dat muntliken wedder rope.

Hiir sunt an unde over ghewesen de ersamen manne heren Hinrik van Dulmen unde Karsten van der Hoye, ratmanne van dem rade sunderghes hiir to ghevoghet, sik des to vordenkende. Unde to merer sekerheyt sunt desser testamente twe allenes ludes dat ene uthe deme anderen sneden over dat wort Jhesus, dar dat ene is by deme rade unde dat andere by mynen testamentarien in vorwaringhe.