1480.06.26.

In godes namen amen.

Ik Bertram Veltbergh, borger to Hamborgh, by wolmacht mynes levendes unde redelicheit myner synne, hebbe avertrachted de gebreckelicheit der mynschliken nature, so dat ik alse alle mynschen des naturliken dodes yo sterven mot unde doch nicht kan weten de tiid edder stunde des dodes. Hirumme dat my de dod nicht unvorsichtliken avervalle, so hebbe ik mynen lesten willen unde myn testement geschicked unde maked in desser nascreven wise.

Interste bevele ik myne sele inde barmherticheid des almechtigen godes, vorbiddinge der juncfrouwen Marien unde aller hilgen unde beghere, dat myne vrunde unde testementarii nabescreven my erliken began laten mit vigilien unde selemissen na wontliker wise der stad Hamborgh.

Unde neme dat uppe de lesten stunde mynes dodes, dat ik nene ervegud entfangen hebbe. Men wes ik hebbe, van tit[likem] gude, dat heft my god mildichliken unde mit mynem suren arbeide vorlened.

Dar van geve ik van mynes gudes wegen interste twintich l[ubesche] mark penninge to wege unde stegen. Vortmer geve ik teyn mark unser leven frouwen tom dome to deme buwe. Vortmer geve ik teyn mark to [...] kalande. Ok geve ik vif mark der armenscholer broderschop. Vortmer geve ik teyn mark to sunte Johanse todem buwe unde teyn mark [dar]sulves den broderen to der kost. Vortmer geve teyn mark to sunte Peter to dem buwe. Vortmer geve ik to sunte Nicolawese vif mark, t[o] sunte Katherinen vif mark unde to sunte Jacoppe viff mark to dem buwe. Vortmer geve ik vertich mark der kerken to Veltbergen. Vortmer geve ik vif mark uppe den stich to sunte Jurgen. Vortmer geve ik vif mark todem hilgen gheiste in dat achterhus. Vortmer geve ik teyn mark den juncfrouwen to Hervestehude to erer kost unde teyn mark to erer broderschop.

Vortmer geve ik Anneken, myner husfrouwen, tovorn alle ere smyde, perlen, vodere, veftich, alle ere kledere mit dem smyde, dat vor de kledern ys, unde darto ere span[ge] unde ere boge unde de sulveren kannen, de ere geven ward, do wii byslepen, unde unse beste bedde, deken unde laken mit aller tobehoringe, alse dat steit gemaked uppe pasche dach. Darto schal se eyn iarlangh na mynem dode vrig wonen in unsem huse. Unde wel se denne dat hus vor soshundert mark beholden, so schal se dar de negeste to wesen vor andern vrunden. Unde wes ik vurder nalate van guderen, dar schal id ummegan, alse to Hamborgh stad recht ys.

Unde desset testement mede to vorwarende unde mynen lesten willen vullentobringende, kese unde sette ik de ersamen manne T[...] Blucherd unde Peter Sommerland, borgere to Hamborgh, unde bidde se andechtigen, dat se dit testement to vorstande annemen, wan sik [dat] gebored, unde dat also vorstan, alse ik en wol to truwe unde se vor gode willen bekand wesen. Unde wered, dat van den vorbenomeden mynen testementarien welck vorstorve, so schal de andere vullenkomen macht hebben, dat he enen andern erliken man in des doden stede moge kesen, de em dat [mede] waren helpe. Ok wil ik, dat ditsulve myn testament by vuller macht blive so lange, wente ik dat muntliken wedderrope. Unde in dessem mynem testemente schal de ersame rad to Hamborgh van erer stad wegen alles rechtes unvorsumed wesen.

Hir sint an unde aver wesen de ersamen manne her Diderick Wunstorp unde her Henningh Buringh, radmanne van dem rade sunderges hirto geschicked, sik to vordengkende. Unde to merer warheit sint desser testemente twe allens ludes dat ene uth dem andern sneden aver dat word misericordia, der dat ene ys by dem rade to Hamborgh unde dat andere by mynen testementarien in vorwaringe.