1420.09.06.

Wy Johan van Grone, Tyle van Yber, Erenst unde Richerd brodere gheheten van dem Werder, Gherd van Brunkhusen, Hans van Mu^onnigherode, Ludelef van Lenghede, Otte Vurschutte, Gherd van Werdinghusen, Hermen van Holthusen, Curd van Meyenberghe, Otte van Halvemunde, Hans Reyneken, Hinric Zeddinghe, Clawes Vrome, Heyne Moller, Hans Lippen unde Hans Lennenkamp knapen bekennen openbare an desseme breve vor allesweme, dat de ersamen lude heren borgermestere, radmanne, borghere unde inwonere to Hamborch, den wy myd anderen unsen mederideren, de an unser rothe unde selschop weren, to erem krighe unde to erer hulpe tyeghen de hochghebornen fursten un[de] heren hern Erike, hertoghen to Sassen, to Engern un[de] to Westfalen etc., unde syne brodere uppe tzolt ghereden weren, uns allen unde enem ysliken besundere sinen tzolt wol betalet unde al unsen schaden ghensliken ghelegherd unde wol vornoghed hebben, dat wy unde andere unse vrunt[e] benomed unde unbenomed, de an unser selschop unde rothe weren, en vruntliken danken unde nenerleye tosaghe ofte ansprake to den sulven heren borgermestern, radmannen, borghern unde inwoneren der stad Hamborch samentliken edder besundern van der weghen to en hebben ofte hebben moghen in tokomenden tyden. Un[de] willen den sulven heren borghermesteren, radmannen, borgheren unde inwoneren to Hamborch gherne vorderlik unde vrundlik syn, war wy moghen.

To merer tuchnisse unde witlicheid al dess[er] vorscrevenen stucke, so hebbe ik Johan van Grone knape ergen[ant] vor my unde vor myne vrund ergen[ant], de an myner selschop unde rothe weren benomed unde unbenomed, myn ingheseghel witliken unde myd willen vor dessen bref henghet laten

Gheven to Hamborch, na godes bord xiiii^c jar dar na an deme twintighesten jare des vridages vor Unser Leven Vrouwen daghe erer ghebord.