PrUB, JS 337

© Jürgen Sarnowsky, Hamburg (1999-2009)


1398 November 20. Marienburg.
{Regest}
Hochmeister [Konrad von Jungingen] an Bischof Jakob von Plock : bittet aufgrund des Berichts des Vogt von Bebern, den wegen der Auslieferung eines danach rechtmäßig hingerichteten Falschmünzers von ihm ausgesprochenen Bann über mehrere preußische Untertanen wieder aufzuheben, da dieser - anders als von ihm angenommen - kein Geistlicher war.

{Überlieferung}
B = OF 2c, p. 183-84 [olim Registrant des Hochmeisters Konrad von Jungingen, Nro. II, fol. 93r-v].

{Drucklegungen}
aus B Codex Diplomaticus Prussicus. Urkundensammlung zur älteren Geschichte Preußens, hrsg. v. J. Voigt, Bd. 6, 1861, ND Osnabrück 1965, S. 77-78.

{Diplomatische Erörterung des Stücks}
Gleichzeitige Abschrift, Papier.


Reverende pater et domine.
Paternitas vestra scire velit, quomodo quidam noster officialis advocatus  in Bebirern  exposuit coram nobis, quod quendam malefactorem, qui monetam nostram eandem nequiter cudendo falsificavit, iuste iudicando ad mortem sentenciasset. Et subiunxit, quomodo p[aternitas] v[estra] propter eandem causam pauperes homines sub protecione nostra degentes, qui eundem falsarium ad iudicium adduxerunt, ipsos non modicum gravando excommunicastis, quod nobis p[ater] reverende valde inconveniens fore factum apparet, cum utique falsarius talis et malefactor  per nos in iudicio seculari ymmo nullo modo per iudicem spriritualem, presertim, cum laicus erat nec alius quam talis repertus fuerat, nec eciam pro clerico dum viveret se gessit, nec pro tali aliquando se proclamavit, ita quod ad subditorum nostrorum supradictorum, prout ipsi asserunt seu eciam alicuius alterius noticiam, qui hoc legittime posset docere, pervenisset.
Quare reverende p[ater], v[estram] p[aternitatem] supplicamus, ex quo ipsa causa ita, ut premittitur, se habeat, prout ipse advocatus et homines pociores subditi nostri illius opidi, ubi iudicium et iusticia facta sunt, pro maleficio commisso, ut premittitur, quibus utique credendum est attestantur, nec aliquis eciam cuiuscunque status quamquam ipsi advocatus et homines subditi nostri predicti asserant oppositum, assercionis ipsorum dicere seu probare poterit quovismodo, quatenus, reverende p[ater], conscienciam p[aternitatis] v[estre] cum huiusmodi causa non velitis onerare, sed pocius nos et officiales nostros iudicium nostrum et iusticiam permittere velitis exercere, et presertim in causa supradicta, nec eos ob eandem causam velitis, reverende p[ater], inquietare, eo quod nobis et eisdem pauperibus subditis nostris grave et notanter in istis temporibus plage heu pestilencialis excommunicationes sustinere et ita de una plage miseria in aliam pervenire.
Supplicamus, inquam, reverende p[ater], desideranter, quatenus p[aternitas] v[estra] reverenda eorumdem subditorum nostrorum innocentia et iusticia pre oculis habita et maturius ponderata, ipsos eosdem et nos pocius gravando turbare non velitis, sed propicius eosdem, quantumvis de p[aternitate] v[estra] presumimus, eo quod non aliud quam meram amiciciam cum eadem p[aternitate] vestra sciamus, ab excommunicacionum sentenciis, si quas in ipsos tulistis, absolvere velitis.
Et si propter iusticiam et contemplacionem nostri, quod absit, hoc facere non vellitis, tunc tamen p[aternitatem] v[estram] supplicamus, quatinus subditos nostros eosdem ab eisdem excommunicacio- {S. 78} num sentenciis absolvere velitis, quousque ista presens pestilencialis plaga per Dei misericordiam auferatur, et ex tunc velit p[aternitas] v[estra] reverenda aliquos de vestris mittere ad eundem locum, videlicet opidum Lipchin, ad quem eciam nostros certos nunccios ad idem tempus mittere volumus. Et si eosdem subditos nostros ibidem apparebit in aliquo deliquisse seu eciam excessisse, tunc dignum arbitramur, ut prout ius exigit condignam faciant emendam. Placeat, inquam, reverende pater, p[aternitas] v[estra] reverende contemplacione nostri eisdem subditis nostris parcere, qui si forte citati ex simplicitate non comparuerunt, quod in simili seu maiori erga v[estra] p[aternitate] volumus remereri.
Datum in castro nostro Marienburg feria quarta post festum Sancte Elizabeth anno XCVIII.



Zitieren dieser Edition: (1) virtuell: URL (http://www.spaetmittelalter.uni-hamburg.de/Urkundenbuch/pub/js/js337.htm) und Datum der Einsichtnahme; (2) im Druck: PrUB, JS 337 (1398 November 20. Marienburg.)
Bearbeitungsstand: Text eingegeben (Jürgen Sarnowsky, 2.10.2001 [Regest]; Claudia Heinemann, 27.5.2002 [Quelle]) – Datum überprüft (Jürgen Sarnowsky, 2.10.2001) – Text mit PrUB oder sonst Druck kollationiert (Jürgen Sarnowsky, 5.6.2002) – Text mit Or. kollationiert () – äußere Merkmale beschrieben ()
 
Datum der Erstanlage: Donnerstag, 27. September 1999 – Letzte Änderung: 5. Juni 2002 von Jürgen Sarnowsky

Zurück zur Hamburger Homepage   / zurück zur Regestenliste für 1398.