Stabilimenta Rhodiorum militum - Synopsis

based on the older manuscript tradition as well as on the French and Latin versions

© Jyri Hasecker, Hamburg / Jürgen Sarnowsky, Hamburg (2007/2022)

2399-Alienations 5


--> French version
--> Latin version


De alienationibus

Enacted by the chapter general at Avignon 5 March, 1367.

BNCF Ms. Magl. cl. XXXII, 37, fol. 40r. De priore et bailivo, qui non possunt obligare nec alienare bona religionis. Ordinavimus et precepimus in virtute sancte obedientie, quod nullus prior nec alius frater, quicumque sit ille, per litteras communi sigillo sigillatas prioratuum nec alio modo possit vendere, impignorare nec obligare bona religionis nec dare provisionem ad vitam nec ad tempus sine speciali licentia magistri et conventus, salvo advocatis et clericis legum necessis, et ille sint temperate et non perpetue nec super responsiones. Et quando illi, qui habent provisiones, moriuntur, et restabant habere a nostra religione super mansionibus, debent ille provisiones venire in augmento responsionum debentium (venire) ultra mare.


Cf. also the version in the contemporaneous German translation of the Avignonese statutes in Karl Borchardt, Soll-Zahlen zum Personal-Stand der Johanniter vom Jahre 1367, in: Revue Mabillon, N.S. 24 (2003), pp. 83-114, at p. 105 (§3).


Enacted by the chapter general at Rhodes 19 September, 1420.

BNCF Ms. Magl. cl. XXXII, 37, fol. 51r. De prohibitis venditione et alienatione bonorum religionis.
Item cum omnes venditiones et alienationes bonorum et hereditariorum religionis sint expresse prohibite tam per [pro]hibitiones apostolicas quam per stabilimenta Provincie magistri Raymundi Berengarii et plurium aliorum magistrorum iam dudum super his confecta et ordinata, et nihilominus pro ut ad nostram pervenit audientiam ecclesie durante scisma magna pars hereditagiorum seu proprietatum nostre religionis fuerint alienta per fratres aliquos parvi regiminis et pendente dicto scismate magistro et conventui inobedientes et ex consequenti (et) religionem eiusque laudabilia statuta, usus et consuetudines ignorantes, ne amodo pretestu ignorantie talia perpetrentur, in predicto stabilimento adiunctum est [et] stabilitum de novo et stricte in virtute sancte obedientie preceptum, quod, si fuerit vel (si) aliquis prior, castellanus, baiulus per capitulum, commendator vel alius habens administrationem baiulie vel preceptorie, qui vendiderit, alienaverit seu transtulerit aliquod hereditagium ipsius religionis, teneatur recuperare et redimere quicquid per eum venditum fuerit vel alienatum infra tres annos tempore publicationis huiusmodi stabilimenti in capitulo provinciali computandos, alioquin perdat preceptoriam et preterea transeat et ducatur omnino per longum per iustitiam domus. Et hereditagia vendita, alienata et transportata per priores, castellanos, balivos per capitulum vel preceptores defunctos teneantur eorum successores tam presentes quam futuri paulatim et succesive recuperare et redimere iuxtam facultatem, valorem et reverentiam [read: revenutam] suarum domorum. Et similiter puniantur illi, qui amodo tales facient venditiones, per privationem proventuum castellaniarum, baiuliarum seu preceptoriarum, quas obtinebunt, et insuper ducantur per iustitiam domus, non obstante quibuscumque stabilimentis in generali vel particulari factis in contratium, que in hoc presenti capitulo, quantum premissa concerniunt, cassamus, revocamus et annullamus, et volumus istud presens stabilimentum legi singulis annis in capitulo provinciali, ne quis ignorantiam super eo valeat pretendere.


Impressed by the chapter general at Rhodes 26 November, 1471.
Cf. 2402-Alienations 8.


Next Alienations 6 | Back to the Contents