1484.01.29.

In godes namen amen.

Ick Heyne van Sprekelsen, borgher tho Hamborgh, by wolmacht lives unde myner sund, vulmechtich synne, witte unde redelicheyt, god sy ghelavet, hebbe over ghetrachtet de ghebrekelicheyt des mynschen levendes, so dat ik alse alle mynschen des naturliken dodes io sterven mod, god gheve salighen, unde doch nicht kan gheweten de tiit edder stunde des dodes. Dar umme hebbe ick mynen lesten willen unde myn testament gheschicket, ghemaket unde ordineret in desser nabescreven wise, uppe dat neyn wer, kyff edder vordret twisschen mynen erven na myneme dode dorve upstan unde irrisen van weghen myner nalaten gudere. Interste vor alle bevele ick myne armen sundighen sele in de mylden barmeherticheit des almechtigen gades, vorbiddinghe der hochwerdighen juncfrouwen Marien unde aller hilghen unde beghere, dat my myne testamentarii na ghescreven na wontliker wise der stad hamborgh to grave bringhen laten, wen ick na dem willen gades byn vorstorven.

So neme ik up de stunde mynes dodes, dat ik nenerleyge arffguder van myner weghen entfanghen ofte upgheboret hebbe baven sostich lubessche mark werd wesende. Den myt Wobbeken, myner ersten eliken husfrouwen, her Johan Garwers dochter, ghenamen hebbe veerhundert mark medeghift oft brutschattes, kledere, smyde unde juncfrouwelike inghedomte, alse do ghewontlick was, unde na erer moder dode van arfflikem anfalle teynhundert lubessche mark entfangen, dar van myne kindere, van Wobbeken ghebaren, gheschicket unde ghedelet synt.

So hebbe ick ock myt myner anderen eliken husfrouwen Anneken, Hans Werkmesters dochter, ghenamen elvenhundert lubessche mark medegift, kleder, smyde, juncfrouwelike inghedomte, alse to Hamborg ghewontlik is, unde na eres broders Hans Werkmesters dode van arfflikem anfalle entfanghen hundert lubessche mark mit etlikem klenaden baven twelff mark penninge nicht werd wesende.

Hir vore gheve ick mynen twen kinderen, alse Karsten unde Anneken, van myner husfrouwen Anneken vorbenomet ghebaren, na mynem dode myn hus, dar ick nu inne wone, beleghen in der Rodinghesmarke twisschen den erven Heyne Kroger unde Cord Stolten, qwyt unde ffryg, dat denne beter is den desset vorscreven gud, dat ik myt erer moder ghenomen hebbe unde van arfftals weghen entfanghen hebbe. Dar to gheve ik densulven mynen twen kinderen Karsten unde Anneken dat korne, ghemultet unde unghemultet, so dat denne is in dem sulven huse vorghescreven unde alle myn husgherade des sulven huses vorbenomet, alse grapen, kannen, ketel, vate, kussene, bedde, pole, lakene, dekene, nichtes uthghenamen, wo men dat nomen mach.

Der moder smyde unde klenade, siringhe eres lives myt deme groten bedde, pole, lakene, dekene, kussene unde alle juncfrouwelike inghedome dat gheve ik myner dochter Anneken vor uth vor erem broder Karsten, dar schal he nicht en ieghen hebben.

Jodoch beholde ik my der macht, des klenades unde sulversmydes, dat Wobbeke myn erste husfrowe ghebruket heft, to vorghevende, wor unde weme ik wil, bi myneme levende. Eft ick in god vorstorve unde ick dat nicht vorgheven hadde, so scholen dat na myneme dode hebben myne kindere van Wobbeken ghebaren.

Ffurder al myne anderen wolghewunnen gudere, de ick na lude desses testamentes nicht vorgheve unde nalate na myneme dode, de gheve ick samptliken mynen kinderen van Wobbeken unde Anneken, mynen eliken husfrouwen beyde ghebaren, den god gnade. De scholen al ghelik en iewelik to kindes dele gan tho dessen mynen wolghewunnen nalaten guderen, bewechlick unde unbewechlick, wo ik de hebbe bynnen ofte buten Hamborgh.

Ffurder gheve ick in de ere gades to beteringhe weghe unde steghe achte schilling penninge. Ock gheve ick to hulpe unde troste myner armen sele to der ere gades unde siner werden moder Marien twintich mark gheldes, de ik hebbe in deme erve Gherkens van Hachte in der Rodinghesmarke, so se my ghescreven stan in der stad Hamborg rentheboke. Hir van scholen myne testamentarii na ghescreven iarlikes gheven vor viff mark wand unde scho unde den seken to sunte Jurgen alle iar eyn selebad unde enem ieweliken seken enen penningh, dat se god bidden vor myne sele.

Wes dar furder averblift van den vorscreven twintich mark, schal men armen denstmegeden mede to hulpe komen, den des not unde behoff deyt. Jodoch weret over, dat ichteswol van mynem slechte in nod ofte armod queme, dat god affkere, de schal desse vorscreven twintich mark renthe brukende wesen, twe ofte dre iar de upkamende twintich mark unde nicht den hovetstol to vormynnerende unde denne dar na wedder tokeren den armen luden, so hir vorscreven steyt.

Over des gheve in vorbiddinghe to gade dem heren mynem hovetheren sunter Clawese, sunte Peter, sunte Iacob, sunte Katherinen, isliker karspelkarken viff mark penninge tom buwete. Noch gheve ick dem buwete to sunte Johanse der prediker orden twe mark penninghe unde den broderen to sunte Maria Magdalenen twe mark penninge, uppe dat ick erer guden warke mede delaftich moghe werden. Ock gheve ik der broderschopp sunte Jacobs to deme Schare twe mark penninghe.

Duth myn testament to schickende, tovorwarende unde mynen lesten willen vullentobringende, so sette unde kese ick de beschedene manne her Detleff Bremer, radman, Peter Pren, Lutken van Sprekelsen unde Hartich van Sprekelsen myne testamentarii to wesende. Weret over sake, dat erer eyn van dussen vorbenomeden mynen testamentarien vorstorve, so scholen de anderen de macht hebben, dat se moghen enen erliken man to sick kesen in de stede des vorstorven, so vakene des nod unde behoff werdende wert in tokomenden tiden. Wille ok, dat duth myn testament by wolmacht blive so langhe, wente ik dat muntliken wedder rope. Beghere ock, dat myne upgenannten testamentarii duth testament vorvolgen unde vorwaren, so ick en des wolghetruwe. In desseme mynem testamente schal de ersame rad tho Hamborgh van erer stad weghen alles rechtes unvorsumet wesen.

Hir sint ane unde over ghewesen de ersamen manne her Otto van Mer unde her Everd vam Kroghe, radmanne van deme rade sunderghes hir to gheschicket unde ghevoghet, sick des to vordenckende. To merer warheyt sint desser testamente twe dat ene uth deme anderen ghesneden, der dat ene is by deme rade unde dat andere by mynen testamentarien in vorwaringhe.