PrUB, JS-FS 41

© Jürgen Sarnowsky, Hamburg (2002)


1387 März 13. Braunsberg.
{Regest}
Bischof  Heinrich von Ermland verleiht dem Elbinger Bürger [Petrus] Peregrinus zwölf Hufen Land mit Freiheiten, niederer und höherer Gerichtsbarkeit, der Errichtung einer Mühle und weiteren Vorrechten, gegen einen jährlichen Zins von zwei Mark und einen Rekognitionszins für die Mühle.

{Überlieferung}
B = [1930 an das Archiv in Frauenburg, olim OF 114 = StA Kbg., Ermländisches Privilegienbuch, p. V].

{Drucklegungen}
aus B Codex Diplomaticus Prussicus. Urkundensammlung zur älteren Geschichte Preußens, hrsg. v. J. Voigt, Bd. 4, 1853, ND Osnabrück 1965, S. 53-54.

{Diplomatische Erörterung des Stücks}
Abschrift, Register-Überlieferung.



{Invocatio}In nomine domine amen. Cum humane condicionis operacio per temporis mobilitatem transeat et mutetur, necessarium est et perutile facta mortalium scriptis et voce testium roborari.
Igitur {Intitulatio}nos Henricus dei gracia Warmiensis episcopus notum facimus universis, ad quos devenerit presens scriptum, quod nos nostri capituli cum consensu ac nostrorum karissimorum civium de castro domine nostre consilio pro bono commodo et profectu nostre ecclesie {Inscriptio}Peregrino civi Elbingensi verisque suis heredibus utriusque sexus
{Dispositio} duodecim mansos de consueta mensure terre continuo mensurandos in mensura civitatis iacentes, quorum latitudo incipit a granicia Petri de Cracovia in monteipsum a Petro dividente sita, et protender versus mansos civitatis memorate longitudo vero ipsorum est a Narussa trans rivulum Bever vulgariter dictum ad fluvium Banda vulgariter nuncupatum. Ita quod quidquid iam dictis mansis in debita longitudine defuerit, quod hoc in ipsorum latitudine supleatur cum omnibus ipsorum pertinenciis quocunque censentur vocabulo, cum omni usufructu et utilitate et molendino in rivo Bever dicto infra suas granicias ubicunque voluerit construendo, cum iudiciis maioribus et minoribus ad manum et ad collum se extentibus in viis et inviis jure sepedicte civitatis perpetuo possidendos contulimus, et a festo nunc sancti Martini proximo ad tredecim annorum spacia libere possidendos. Ita tamen, quod expleta libertate prenotata idem Petrus et heredes sui legittimi de octo mansis horum duodecim mansorum nobis et nostris successoribus duas marcas denariorum monete usualis pro omni solucione, iure et servicio in festo sancti Martini annis singulis solvere tenebuntur. Molendinum vero et quatuor mansos residuos perpetuo liberos possidebunt, eo tamen excepto, quod in recognicionem dominii de molendino iam dicto et quatuor mansis duos Colonienses denarios et pro Coloniensi sex Culmenses et duo talenta cere que dicuntur marcpfunt dabunt singulis annis pro luminibus ecclesie kathedrali. Preterea in signum dileccionis favoris et gracie specialis sepedicto Petro ac suis successoribus legittimis conferimus liberaliter et donamus, ut homines seu coloni in ipsis mansis residentes nullus nisi ipsi vel quem pro se locaverint in omnibus emergentibus et contingentibus debeat iudicare, tamen ita, quod quidquid de iudicio cesserit et per eos fuerit iudicatum quod de hoc partem dabunt terciam civitati. Duas vero partes nostram videlicet et eorum sibi de speciali gracia ad vite nostre tempora reservabunt. Si autem hanc graciam a nostris successoribus non poterunt obtinere tunc se moto omni dubietatis scrupulo de iudiciorum {S. 54} proventibus nostris successoribus dabunt unam partem civitati alteram et terciam iure hereditario perpetuo possidebunt. Et preter hoc ipsis ex speciali gracia adicimus, ut  frumentum quocunque speciali nomine nuncupetur, quod in mansis eorum elaboraverunt per terras et aquas pro suis usibus ducere possint et debeant nisi prohibicione obstante pro necessitate terre posita generali. Demum ipsis concedimus liberaliter admittentes, ut cum molendino sepedicto mansos ipsi commutare possint et vendere, nostris tamen et nostre ecclesie juribus et obvencionibus et serviciis semper salvis.
{Corroboratio}Et ut hec omnia inviolabiliter perseverent presentem literam super hec conscribi et nostro ac nostri sigillo capituli fecimus roborari {Zeugen}testes huius sunt Gerco frater noster Petrus de Cracovia Ludeke Wenerus, Eberhardus consules de castro domine nostre Raboto, noster tunc temporis advocatus Nicolaus de Wyldenberg Gerco et frater Cristianus aliique mutlti viri fidedigni.
{Datierung}Datum et actum anno incarnacionis domini M0 CCC0 LXXXVIIa tercio idus marcii per manus Ebirhardi plebani in Bruensberg.

Textkritische Erläuterungen:

a) Die Vorlage schreibt: M0 CC0 LXXXVII, aufgrund der Datierung von Voigt muss es heißen: M0 CCC0 LXXXVII.


Zitieren dieser Edition: (1) virtuell: URL (http://www.spaetmittelalter.uni-hamburg.de/Urkundenbuch/pub/js-fs/js-fs41.htm) und Datum der Einsichtnahme; (2) im Druck: PrUB, JS-FS 41(1387 März 13. Braunsberg.)
Bearbeitungsstand: Text eingegeben (26. Februar 2002, Frauke Schmitz) – Datum überprüft (26. Februar 2002, Frauke Schmitz) – Text mit PrUB oder sonst Druck kollationiert ( 4. März 2002, Frauke Schmitz) – Text mit Or. kollationiert () – äußere Merkmale beschreiben ()
 
Datum der Erstanlage: Dienstag, 26. Februar 2002 – Letzte Änderung: 17. Oktober 2002 von Jürgen Sarnowsky

Zurück zur Hamburger Homepage   / zurück zur Regestenliste für 1387.